Powstanie wsi
Pierwsza udokumentowana wzmianka pochodzi z ok. 1300 roku (w 2005 roku wieś obchodziła 700-lecie powstania), a przybliżony czas powstania osady to koniec XIII wieku.
Nazwa wsi
Najstarszy źródłowy zapis - „RZEDZA”. Nazwa wywodzi się od imienia Rzędzian lub rzeka.
Nazwa wsi, według profesora Henryka Borka, pochodzi od pobliskich rzek: Kłodnicy i Dramy. W XIX wieku nauczyciel A. Skalnik odkrył we wsi ślady osadnictwa ze środkowej epoki kamiennej tzw. mezolitu i kultury komornickiej. Były to znaleziska krzemienne.
Dzieje
Do czasów współczesnych niewiele wiadomo na temat Rzeczyc. Wzmianka, że osada jest położona u ujścia rzek Dramy i Kłodnicy może sugerować, iż Rzeczyce znajdowały się bardziej na północ od dzisiejszej lokalizacji (może teren jeziora, nad którym leżą). Krzyż znajdujący się miedzy Rzeczycami a Ligotą Łabędzką (dawniej Kradziejowską) zwany Krzyżem Szwedzkim jest swoistym pomnikiem tamtego okresu. Prawdopodobnie jest to grób nieznanego człowieka. W XIX wieku, może i wcześniej przy obecnej ulicy Kolejowej mieściło się więzienie, skąd drogą do folwarku (ul. Polna, za czasów PRL-u PGR) prowadzono więźniów do pracy. Pod koniec XIX wieku do Rzeczyc przypłynęła rzeczką, która płynie przez całą miejscowość, figurka św. Jana Nepomucena, która od tego czasu stoi w murowanej kapliczce, a wcześniej drewnianej przy ul. Kolejowej 12. Jak przekazują podania starszych mieszkańców, dzisiejszych łąkach pomiędzy ulicami Wiejską, a Polną znajdowały się stawy. Na początku wieku XX wzniesiono też trzy krzyże przydrożne przy ul. Wiejskiej, ul. Polnej i na skrzyżowaniu ul. Wiejskiej i Kolejowej. W zabytkowym budynku przy ul. Polnej, we wnęce mieści się też kapliczka z figurą św. Jana Nepomucena (czas powstania nieznany). Z początkiem XX w. w Rzeczycach wybudowano kaplicę pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP (obecnie w tym miejscu stoi kościół pod wezwaniem MB Różańcowej). Z pewnością wiek XX był dla Rzeczyc burzliwy. Nie ma żadnej wzmianki, ani relacji na temat I Wojny Światowej, niewiele też mówi się na temat II Wojny Światowej, jednak to, co wiele osób żyjących w tamtych czasach opowiada jest wstrząsające. Mianowicie, gdy weszli Rosjanie do Rzeczyc, ówczesnym właścicielem folwarku było państwo von Palem. Rosjanie całą rodzinę rozstrzelali, a ciała zakopali w oborniku na terenie posesji. Mieszkańcy ciała zabrali i zakopali za kapliczką Matki Boskiej, która znajduje się nieopodal (kiedyś przy tej kapliczce odprawiano nabożeństwa majowe). Dopiero w późniejszym czasie ciała ekshumowano i złożono na cmentarzu (miejsce nieznane).
W latach 60-tych XX w. w miejscu kopalni piasku powstało jezioro zwane Rzeczyckim. Obecnie zbiornik ten nosi nawę Dzierżno Duże, zwane też Jeziorem Rzeczyckim.
W 1981 roku w Rzeczycach został poświęcony kościół, którego mury postawiono w dwa tygodnie. Budowniczy tego kościoła, ks. Kansy uważa, że tylko dzięki Opatrzności Bożej udało się te prace wykonać.